Είναι καιρός να περπατήσουμε σε καινούργια μονοπάτια.
Το κλειδί για να συμβεί αυτό είναι το συναίσθημα.

Είναι πολύ μικρός ο χώρος που μας έχει επιτραπεί για τα συναισθήματα μας και έχουμε παρακινηθεί να νιώθουμε αδύναμοι ή φοβισμένοι. Πολλοί από μας δεν θέλουμε να πάμε πέρα από αυτά τα συναισθηματικά φράγματα και να περάσουμε μέσα και πέρα από τα προσωπικά μας όρια γιατί μπορεί αυτό να αποβεί οδυνηρό. Δεν είναι ότι δεν ξέρουμε πως να αισθανθούμε είναι ότι φοβόμαστε τα συναισθήματα μας. Δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, μας γεννούν μια αίσθηση αποδυνάμωσης, αβεβαιότητας και ανασφάλειας.
Πολλες φορές δεν ξέρουμε, πως να διαχειριστούμε αυτό που αισθανόμαστε.

Τις περισσότερες φορές το μόνο που θέλουμε είναι αποδοχή.
 Αισθανόμαστε ότι κανείς δεν θα μας συμπαθήσει αν κάνουμε κάποια πράγματα.
 Όποτε αντί να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να πράξει και να αισθανθεί όπως πραγματικά νιώθει “συμμορφωνόμαστε” στις “επιταγές” των άλλων.
 Απο εκεί λοιπόν πηγάζει ο Θυμός. Έχουμε θυμό επειδή κρίνουμε τι μπορεί και τι δεν μπορούμε να νιώθουμε. Έχουμε ένα όριο στο σύστημα των πιστεύω μας σύμφωνα με το οποίο όταν αναδύεται κάτι που είναι συναισθηματικό και γεννάει πόνο ή θυμό τότε αυτό χαρακτηρίζεται ως “μη καλό”.
 Ήρθε λοιπόν ο καιρός να πάψουμε να ακροβατούμε γύρω από τα πράγματα για να αποφεύγουμε τα συναισθήματά μας.

Αν δεν δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια να αισθανθεί -  εκφραστεί, δεν μπορούμε να μάθουμε.

Αισθανόμαστε...Εκφραζόμαστε!
Το συναίσθημα μας δίνει ζωή!

Σύμφωνα με νέα έρευνα, το ιδανικό φάρμακο ενάντια στο στρες και την κούραση δεν είναι άλλο από την αγκαλιά.

Όπως υποστηρίζουν Σουηδοί μελετητές η αγκαλιά είναι φάρμακο ακόμα και για τις καρδιοπάθειες. «Η θετική συναισθηματική εμπειρία της αγκαλιάς ενεργοποιεί διάφορες βιοχημικές και ψυχολογικές αντιδράσεις», επισημαίνει ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γιαν Άστρεμ, ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής στο Λίνκεπινγκ της Σουηδίας, ο οποίος τονίζει ότι μόλις δέκα δευτερόλεπτα αγκαλιάς από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο αρκεί για να μειωθεί η αρτηριακή πίεση, να αυξηθεί η οξυτοκίνη και οι άλλες ορμόνες ευεξίας και να μειωθεί αισθητά το στρες.

Σύμφωνα με προηγούμενη έρευνα που μελέτησε η ομάδα του κ. Άστρεμ, η οποία είχε διεξαχθεί σε άνδρες και γυναίκες ηλικίας 20-49 ετών, έπειτα από 10 δευτερόλεπτα αγκαλιάς, αλλάζουν αισθητά τα επίπεδα διαφόρων ορμονών στον οργανισμό τους. Πάντως, δεν είναι τυχαίο ότι η ορμόνη της οξυτοκίνης, που παράγεται με την αγκαλιές, είναι η ίδια ορμόνη με αυτή που παράγει ο εγκέφαλος κατά τον τοκετό και τον θηλασμό. Βοηθάει στο δέσιμο της μητέρας με το μωρό και είναι καταλυτική στην ανάπτυξη σχέσεων εμπιστοσύνης.
ποια μυστικά για την αγκαλιά

Ανάλογα με τον τρόπο που αγκαλιάζετε ή σας αγκαλιάζουν, μπορεί να φανούν πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της σχέσης των ανθρώπων που αγκαλιάζονται. 
Αυτός που αγκαλιάζει με τα χέρια προς τα πάνω, δηλαδή γύρω από το σβέρκο, καλείται εκείνη τη στιγμή να δώσει ενέργεια σε αυτόν που τον αγκαλιάζει του οποίου τα χέρια είναι γύρω από τη μέση του ή και ψηλά στην πλάτη του.
Παρατηρώντας αυτήν την τόσο απλή κίνηση, μπορείτε να καταλάβετε σε μια συνάντηση το ρόλο που θα έχετε να παίξετε. Μπορεί ωστόσο αυθόρμητα να σας βγει να αγκαλιάσετε εσείς από κάτω. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον εσείς θα χρειαστείτε ενέργεια από τον άλλον.

Παρατηρήστε για παράδειγμα, όταν θέλετε να παρηγορήσετε κάποιον, πάντα τον αγκαλιάζετε γύρω από το σβέρκο. Εάν δε, εκείνος δεν σας αγκαλιάσει καν, αλλά βάζει και τα χέρια του μπροστά, σαν να κουρνιάζει στο στήθος σας, τότε σημαίνει οτι έχει πολύ μεγάλη ανάγκη από την ενέργειά σας και δεν είναι διατεθειμένος επί του παρόντος να σας επιστρέψει τίποτα από αυτήν.

Aρκεί μονάχα η αγάπη; Συχνά ακούμε ανθρώπους να λένε “τον/την αγαπώ”, ακόμη και αν αναγνωρίζουν και οι ίδιοι ότι η σχέση τους είναι επιβλαβής, καταχρηστική ή ανθυγιεινή. Μένουν σε αυτή τη σχέση για τους λάθος λόγους και μερικές φορές θεωρούν ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να την εγκαταλείψουν. Είναι πιο περίπλοκο, από ό,τι νομίζει κανείς επιφανειακά, να αφήσει μία άρρωστη σχέση, καθώς υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους άνδρες και γυναίκες μένουν σε αυτήν. Οι παρακάτω τομείς, επεξηγούν μερικούς από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι αποφασίζουν να μείνουν σε μια σχέση που τους κάνει κακό.

Εξάρτηση ή συνεξάρτηση:
Ένα από τα δύο μέρη της σχέσης μπορεί να εξαρτάται οικονομικά από τον σύντροφό του, πιστεύοντας ότι χωρίς χρήματα δεν θα έχει τον πλούσιο τρόπο ζωής που έχει ως τώρα ή απλά πιστεύει ότι δεν θα είναι σε θέση να σταθεί στα δικά του πόδια. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να μείνουν σε μια καταχρηστική ή νοσηρή σχέση, επειδή ο σύντροφός τους, τους παρέχει μία πλούσια και μεγαλοπρεπή ζωή, μέσα από αγορές λαμπερών, επώνυμων πραγμάτων, ταξίδια και επισκέψεις σε πανάκριβα μαγαζιά. Αλλά όταν αγαπάς αυτό περισσότερο από το σύντροφό σου, τότε κάτι ανθυγιεινό κρύβεται στη σχέση. Επίσης, κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι αν εγκαταλείψει τη σχέση, δεν έχει πουθενά να πάει. Αποφασίζοντας να μείνει τελικά στη σχέση, αρχίζει και νιώθει ανημπόρος να αντιδράσει, ένα συναίσθημα που μετατρέπεται σε εγκλωβισμό όσο παραμένει σε αυτήν.

Πιστεύοντας ότι η κακοποίηση είναι φυσιολογική:
Ίσως κάποιος μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η κακοποίηση ήταν κοινή και δεν αναγνωρίζει ότι η σχέση του είναι κακοποιητική.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση: Ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να πιστεύει ότι η κακοποίηση είναι δικό του σφάλμα επειδή ο σύντροφός του τον κατηγορεί συνεχώς.

Εγκυμοσύνη ή γονεϊκή σχέση:
Ένα άτομο μπορεί να νιώθει ότι πιέζεται να μείνει σε μια άρρωστη σχέση λόγω εγκυμοσύνης ή μπορεί να νιώθει ότι ζορίζεται να μεγαλώσει το παιδί και από τους δύο γονείς. Επίσης, ο κακοποιητικός σύντροφος μπορεί να απειλήσει ότι θα πάρει το παιδί, αν ο άλλος σύντροφος φύγει.

Αλλαγή:
Ένα άτομο μπορεί να μείνει σε μια άρρωστη σχέση, επειδή ο σύντροφός του υπόσχεται ότι θα αλλάξει και ελπίζει ότι τελικά θα το κάνει (κάτι που σπανίως γίνεται).

Βόλεμα:
Μερικοί άνθρωποι μπορούν να εγκατασταθούν σε μια νοσηρή σχέση επειδή δεν θέλουν να είναι συνέχεια μόνοι. Η σκέψη του να μείνει κανείς μόνος, μπορεί να είναι πολύ τρομακτική για κάποιους και έτσι να προτιμήσει να είναι με κάποιον. Ένας σύντροφος που φοβάται να είναι μόνος του, αρχίζει να φαντάζεται ότι το να βρίσκεται έστω και σε μια κακή σχέση, είναι το καλύτερο που μπορεί να έχει. Έτσι λοιπόν, διαστρεβλώνει την οπτική του, με το να σκέφτεται ότι η μοναχική ζωή θα είναι πολύ χειρότερη από ό,τι στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι.

Μία “ικανοποιητική” σχέση:
Κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι ο κακοποιητικός σύντροφος είναι “αρκετά καλός για μένα” και μπορεί να αισθάνεται ότι δεν αξίζει κάτι καλύτερο. Ή ο κακοποιητικός σύντροφος μπορεί να τον έχει ήδη πείσει ότι κανείς άλλος δεν θα τον αγαπήσει περισσότερο από ό, τι εκείνος και οι “αδυναμίες” του δεν θα είναι ανεκτές από κανέναν άλλον παρά μόνο από τον ίδιο που τις κατανοεί και τις δέχεται.

Γνωστική παραφωνία:
Η γνωστική παραφωνία είναι ένας τρόπος για να δικαιολογήσουμε τις πράξεις μας, έτσι ώστε να μην νιώθουμε ποτέ ότι κάναμε κάτι λάθος. Η απόφαση για να χωρίσει κανείς είναι δύσκολη, διότι αυτό θα τον φέρει αντιμέτωπο με τις παρελθοντικές του αποφάσεις, ότι δηλαδή έμεινε για πολύ καιρό σε μία άσχημη σχέση, χάνοντας πολύτιμα χρόνια από τη ζωή του και να αναγνωρίσει το γεγονός ότι τελικά αυτή η σχέση ήταν λάθος. Εάν δεν μπορεί να δεχθεί και να συμβιβαστεί ότι αυτή η σχέση είναι ένα λάθος, θα εξακολουθήσει να εκλογικεύει την παρούσα δέσμευσή του σε αυτήν.

Είναι σημαντικό να μην θέσετε σε κίνδυνο την προσωπική σας αξία. Γνωρίστε ποιες είναι οι ανάγκες σας, πώς να τις επικοινωνήσετε και πώς να βρείτε μία σχέση στην οποία θα μπορείτε να είστε ευτυχής. Ζητήστε βοήθεια από έναν ψυχολόγο, αν πιστεύετε ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας είναι μπλεγμένα. Μοιραστείτε τις ανάγκες σας, μετατρέψτε αυτές σταδιακά σε επιθυμίες και θα βρείτε την αυτοπεποίθηση να πάρετε τις αποφάσεις που θα σας ωφελήσουν μακροπρόθεσμα.